Dzieje Apostolskie
Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu. My też ją znamy, bo trudno nie znać. Pytanie, na ile znamy ją w prawdzie i na ile zależy nam na tym, by prawdę o Jezusie z Nazaretu poznali inni.
Psalm 118
Nie umrę, ale żył będę i głosił dzieła Pana. W świetle zmartwychwstania można odebrać ten wers bardzo dosłownie. I być może nic w tym złego. Warto się jednak zastanowić, jaki kontekst daje zmartwychwstanie temu przenośnemu sensowi. Bo przecież z duchową śmiercią też Chrystus zwyciężył.
List do Kolosan
Wielkanoc sprzedaje się znacznie słabiej niż Boże Narodzenie. Zajączki i kurczaczki jednak nie władają naszymi portfelami tak dobrze jak krasnale, bombki i choinki. I piosenek wcale nie ma... To z jednej strony pomaga szukać tego, co w górze. Z drugiej - łatwiej to wszystko przejeść po prostu, bez klimatu jakiegokolwiek...
Sekwencja wielkanocna
Uwielbiam. W mojej parafii śpiewa się ją tylko w Niedzielę Zmartwychwstania (w Oktawie można codziennie) i to jest moment, na który się czeka prawie tak bardzo jak na Alleluja w trakcie Wigilii Paschalnej.
Jan
pisze o sobie: ujrzał i uwierzył. Nam się czasem wydaje, że to było takie łatwe, ale to chyba tylko złudzenie. Może przez nieusuwalną już wiedzę, jak Triduum wygląda. To z jednej strony. A z drugiej... wystarczy spojrzeć, jaką my mamy trudność, by z miejsca ujrzeć i uwierzyć.
Przyznam, że nie lubię młodopolskiego tłumaczenia sekwencji, które jest w lekcjonarzu. Łaciny nie znam. Zaglądam natomiast do do innego przekładu:
OdpowiedzUsuńHołd ofierze wielkanocnej, składajcie chrześcijanie.
Jagnię zbawiło owce, Chrystus niewinny z Ojcem znowu pojednał nas, grzeszników.
Śmierć i życie stoczyły ze sobą walki dziwne, umarły życia wódz rządzi żywy.
Na drodze, Maria,
coś widziała, wyjaw!
Grobowiec Chrystusa żywego
i chwałę znów zmartwychwstałego.
Anielskie też świadki,
i całun, i szatki.
Wskrzesił Chrystus, cel mej nadziei
poprzedził swoich do Galilei.
Wiemy, oto zmartwychwstał Chrystus prawdziwy:
zwycięski Królu, bądź miłościwy.
Może nie jest on zbyt szczęśliwy. Nie wiem, kto jest jego autorem ani kiedy powstał. Niemniej pozwolił mi on zatrzymać się nad paradoksami paschy Chrystusa, które brzmią w nim dużo wyraziściej niż w tłumaczeniu Karyłowskiego. Agnus redemit oves - jagnię zbawiło owce.