Tekst Jana Pawła II z 2003 roku, czyli w 4 lata po synodzie biskupów europejskich.
Trafna analiza dzisiejszego stanu Kościoła, społeczeństw w Europie, człowieka jako takiego. Plus konkretne wskazania: tego brakuje, to jest dobre i trzeba podtrzymywać, tego trzeba się wystrzegać. W dodatku całkiem nieźle się czyta. Miodzio.
Kolejny dokument godny przeczytania. Mnie urzekły
- postawienie ekumenizmu we właściwą stronę; w konkretach Papież pisze tylko o Kościołach Wschodnich. Wspólnoty na Zachodzie, poreformacyjne, nazywa... no właśnie, wspólnotami. Punkt za zdrowy rozsądek ;)
- Potrzeba wspólnot, które kontemplując i naśladując Najświętszą Maryję Pannę, obraz i wzór Kościoła w wierze i w świętości, strzegłyby sensu życia liturgicznego i życia wewnętrznego. W rozmowie z O., którą raczyłam "wrażeniami na gorąco z lektury siedmioletniego tekstu", padło: "pobożność maryjna! taka dojrzała... w sumie, trudno się dziwić papieżowi". Punkty trzy: za właśnie tę dojrzałość, za ukierunkowanie kultu maryjnego w Kościele i bonusik za wyartykułowanie potrzeby tych wspólnot
- i zdanie, które zostało cytatem dnia:
Nigdy nie można zaniedbywać modlitwy osobistej, która dla chrześcijanina jest równie ważna jak oddychanie.Do przeczytania całości i formułowania własnego zdania zapraszam, polecam.
A, jeszcze tekst polski: <link>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz